INTERVIEW

‘Ik wil dat hij zich geliefd en welkom voelt’

Lydia, haar man en hun twee dochters van 18 en 16 jaar, zijn al bijna twee jaar steungezin voor de vierjarige Dimitri. Ruim een jaar geleden, tijdens een emotioneel evaluatiegesprek met de beide ouders en de coördinator van Buurtgezinnen, vertelden de ouders van Dimitri dat ze uit elkaar zouden gaan.

Uit elkaar

De moeder van Dimitri werkt in de zorg. Zijn vader heeft autisme, en ervaart de momenten alleen met zijn zoon als zwaar. Daarom draait Dimitri eens in de twee weken een dagje met Lydia’s gezin mee. Hij moest eerst even wennen, maar had het al snel naar zijn zin. Ze vinden het allemaal leuk als hij komt. Ruim een jaar geleden, tijdens een emotioneel evaluatiegesprek met de beide ouders en de coördinator van Buurtgezinnen, vertelden de ouders van Dimitri dat ze uit elkaar zouden gaan.

Wat betekende de scheiding voor jullie koppeling?

‘Voor Dimitri is zijn gezinssituatie natuurlijk veranderd en hij moest ook naar een nieuw huis. Hij woont nu om de week bij zijn vader en om de week bij zijn moeder. In ons contact is er niet veel veranderd. We hadden altijd al het meeste contact met de vader omdat hij Dimitri naar ons bracht, en dat is eigenlijk nog steeds zo. Zijn vader blijft wel wat vaker nog even hangen.’

Welke dingen vind je goed gaan?

‘De ouders van Dimitri gaan gelukkig goed met elkaar om, daar zijn we erg blij mee. Ondanks dat we zijn vader het meeste zien, is ons contact met zijn moeder ook goed. We hebben samen een appgroep en wanneer hij bij ons is, delen we foto’s in deze app. Zijn moeder reageert dan ook, en geeft antwoord op vragen. In principe komt Dimitri om de week op zondag, maar als het uitkomt kunnen we in overleg ook wel eens schuiven. De ouders weten dat als er iets is, dat ze een beroep op ons kunnen doen. Zo hebben we hem een keer opgehaald uit school.’

‘Wat hebben jullie als moeilijk ervaren in deze situatie?’

‘Bij Dimitri zelf hebben we niet echt veranderingen gemerkt. Wel krijg je soms iets te horen. Hij noemde eens dat hij zijn papa had zien huilen. Ook vertelde hij ons: ‘Als ik bij papa slaap mis ik mama, en als ik bij mama slaap mis ik papa.’ Een scheiding heeft toch impact op een kind en dat raakt je dan wel. Dan is het even zoeken hoe we hier het beste mee om kunnen gaan.’

‘Hoe zijn jullie hiermee omgegaan?’

Ik denk dat het belangrijk is om naar het kind te luisteren en opmerkingen niet zomaar weg te wuiven. Maar ook om zelf rustig te blijven en niet gelijk vanuit emotie te reageren. Op de opmerking over zijn vader die huilde heb ik bijvoorbeeld luchtig gereageerd en uitgelegd: ‘Jij moet ook wel eens huilen.’ Ook benoem ik wat vaker dat we hem lief vinden en dat we trots op hem zijn, en dat zijn papa en mama dat ook zijn. Ik wil dat hij zich geliefd en welkom voelt. Als steungezin zijn wij er voor Dimitri en willen we hem een stabiele plek bieden.

* In verband met privacy gebruiken we fictieve namen.