Shayne (44) en Olivier (47) zijn steungezin. Eerst kwam Shimin (11) een keer in de twee weken langs, nu is zij meestal twee keer per week kind aan huis. Shayne had geen specifieke kinderwens, maar overwoog al langer om zich aan te melden voor adoptie- of pleegouder. Toevallig hoorde zij via vrienden over Buurtgezinnen. ‘Eigenlijk leek ons een korte, flexibele opvang veel fijner. Zowel in ons huis als in ons hart voelden we dat we genoeg ruimte over hadden voor een steunkind.’
Met haar vriend Olivier wilde zij vooral een kind ondersteunen in leuke dingen ondernemen zoals theater, film of museum. Iets waar niet ieder kind mee in aanraking komt. ‘Ik overdacht wat we waar konden maken: eens in de twee weken. Belangrijk vond ik dat de chemie tussen het kind en ons klopte. Tijdens de intake konden we onze wensen kenbaar maken en snel daarna werd Shimin aan ons gekoppeld. En wat bleek? Een schot in de roos!’
Shayne: ‘We onderzoeken met Shimin waar haar interesses liggen, zoals knutselen en onlangs zat ze nog op een naaiclub. Ook gaan we telkens zelf op zoek naar leuke dingen. Met de drukte op school rondom de schoolkeuze is daar nu helaas minder tijd voor.’
Shayne is een goede organisator en helpt haar moeder op school met gesprekken vanwege de taal. ‘Dat is intensief, maar we vinden het heel belangrijk dat we de juiste school vinden die bij Shimin past. Het lezen gaat haar steeds makkelijker af en ze geeft nu beter aan dan voorheen wat ze zelf wil.’
Op de vraag wat Shimin het leukste vindt bij haar steunouders is haar antwoord ‘katjes aaien’. Shayne (lachend): ‘Dat geeft meteen aan hoe zij zich hier voelt. Het gaat niet zozeer om die leuke uitjes, maar gewoon gezellig thuis zijn. Theedrinken, kletsen en kijken waar ze op dat moment zin in heeft. Shimin woont op vijf minuten afstand van ons vandaan en heeft sinds kort onze huissleutel, dat maakt het heel makkelijk.
Een onverwachte aanvulling voor deze steunouders is dat andere vrienden aanhaken met hun kinderen, daardoor worden de gesprekken ook anders. Olivier: ‘Door de aanwezigheid van Shimin hebben wij zelf een bredere kijk op de buurt gekregen en eigenlijk op het hele leven.’ Shayne: ‘Ik ben er best trots op dat wij nu een ‘steunkind’ hebben. Ook hebben we nu een goede reden om het kindertheater te bezoeken! Het mooie van Buurtgezinnen vind ik ook dat het niet zo strikt is. We kunnen onze eigen invulling eraan geven, met een paar uurtjes in de week kom je al heel ver. Eens in het half jaar is er een evaluatiegesprek met de coördinator van Buurtgezinnen. En het is heel fijn dat we een en ander tussendoor kunnen spiegelen. En als het aan ons ligt laten we Shimin, na de periode van twee jaar, nog niet los!’
Net als Shayne en Olivier geven veel steungezinnen aan dat hulp bieden hun leven heeft verrijkt. Niet alleen krijgt een kind extra aandacht, ook leer je andere mensen in je eigen buurt kennen. In het klein betekent deze hulp echt iets groots! Meer weten? Kijk op www.buurtgezinnen.nl
Geef een reactie